رابطه ی مطالعه دردوران کودکی- نوجوانی بامطالعه در دوران بزرگسالی

تحقیق حاضر با هدف شناخت عوامل موثر درمطالعهبا استفاده از روش پیمایشی بین دانشجویان کارشناسی دانشگاه های آزاد انجام گرفت.فرضیه تحقیق این بود که عادت به مطالعه دردوران کودکی –نوجوانی در تداوم مطالعه در دوره ی بزرگسالی تاثیر دارد.درپژوهش حاضر تعداد 3500پرسشنامه بین دانش آموزان نمونه توزیع گردید. یافته های پژوهش نشان داد که حدود 31 درصد پاسخگویان در روز فقط 30 دقیقه وحدود24 درصد آنان درروز تا یک ساعت وحدود 10 درصد پاسخگویان درروز بیش از یک ساعت مطالعه کتب غیردرسی دارند.همچنین مهمترین عوامل کمبود میزان مطالعه کتاب درکشورازنظرپاسخگویان عبارت ازگران بودن کتاب ،ارج نگذاشتن جامعه به علم ودانش ،مشکلات اقتصادی جامعه،عادت نداشتن مردم به مطالعه از دوران کودکی –نوجوانی ،نداشتن انگیزه برای مطالعه ومشغله زیاد مردم می باشد .حدود 32 درصد پاسخگویانی که در حال حاضر از کتابخانه دانشگاه استفاده میکنند دردوران کودکی ونوجوانی خود به کتابخانه مدرسه برای مطالعه مراجعه می کردند.نتایج تحقیق نشان داد که بین مطالعه ی دوران کودکی –نوجوانی وتداوممطالعه در دوران بزرگسالی رابطه معنی دار وجود دارد و بین مطالعه والدین ومیزان مطالعه ی فرزندان همبستگی مثبت مشاهده گردید.همچنین بین متغیرهای برنامه های وسایل ارتباط جمعی از قبیل رادیو وتلویزیون،دسترسی به کتاب های مورد نیاز ومورد علاقه،وضعیت اقتصادی خانواده ومتغیر مطالعه دوران بزرگسالی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد .علاوه برآنها بین تعداد اعضای خانواده ومیزان مطالعه کودکان –نوجوانان وهمچنین میزان مطالعه ی بزرگسالان رابطه منفی مشاهده شد . با توجه به نتایج این پژوهش،خانواده ها ،وزارت آموزش وپرورش،وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی ،رسانه های گروهی وسایر سازمان های فرهنگی کشور می توانند نقش مهمی در ترویج فرهنگ مطالعه درمیان قشروسیع کودک ونوجوان ایفا نمایند.